Vaşinqton Universitetinin alimləri C vitamininin dəri sağlamlığının qorunmasında onun sadə rolundan kənara çıxan yeni xüsusiyyətlərini kəşf ediblər.
Ucnoqta.az xəbər verir ki, Journal of Investigative Dermatology jurnalında dərc edilən bir araşdırma, C vitamininin təkcə dərini qorumadığını, həm də müəyyən genləri aktivləşdirməklə onun qalınlaşmasına kömək etdiyini təsbit etdi ki, bu da nazik dərisi olan yaşlı insanlar üçün xüsusilə vacibdir.
Təcrübə üçün tədqiqatçılar təbii dəriyə çox bənzəyən insan epidermisinin laboratoriya modelindən istifadə ediblər.
Hüceyrələr dərinin qandan aldığı miqdarlara uyğun olaraq iki konsentrasiyada C vitamini ilə müalicə olundu - 0,1 və 1,0 mM. Müalicədən cəmi yeddi gün sonra nümunələrin epidermisi nəzərəçarpacaq dərəcədə qalınlaşdı, stratum corneum isə toxunulmaz qaldı.
İki həftədən sonra təsir daha da aydın oldu: Ki-67 markerinin təsdiq etdiyi kimi aktiv hüceyrə bölünməsi müşahidə edilib.
Vitamin C keratinositlərin böyüməsini stimullaşdırdı və eyni zamanda DNT metilasiyasına təsir edərək müəyyən genləri işə salıb. Bu proses normal olaraq genetik məlumatın oxunmasına mane olan DNT-dəki kimyəvi blokları aradan qaldırır. Epigenetik nəzarət fəaliyyəti C vitamini ilə dəstəklənən TET fermentləri tərəfindən həyata keçirilir.
Alimlər epigenetik dəyişiklikləri olan 10.000-dən çox genomik bölgəni müəyyən etdilər, hüceyrə böyüməsi və bölünməsi ilə əlaqəli on iki əsas genin aktivliyi 75 dəfəyə qədər artıb.
Tədqiqatın müəlliflərindən biri olan Akihito İşigaminin sözlərinə görə, bu məlumatlar C vitamininin DNT-ni demetilizasiya edərək və keratinositlərin proliferasiyasını artırmaqla dərinin qalınlaşmasını stimullaşdıra və yaşlılarda dəri nazikləşməsinin müalicəsi üçün potensial açdığını göstərir.
Bu nəticələr göstərir ki, C vitamini yalnız qırışlar və quruluq kimi yaşlanmanın xarici əlamətlərinə qarşı deyil, dərinin daxildən bərpasını dəstəkləyə bilər.
Bu, hədəflənmiş dəriyə qulluq və tibbi məhsulların inkişafı üçün yeni imkanlar açır, lakin alimlər optimal dozaları aydınlaşdırmaq və uzunmüddətli təsirləri qiymətləndirmək üçün əlavə tədqiqatlara ehtiyac olduğunu vurğulayırlar.